C 271
[1] CUNUS -ni, idest foramen, occulta via et subterranea, unde hic cuniculus -li, idem, scilicet via occulta, subterranea, [2] unde hic cuniculus quoddam animai in subterraneis habitans cavernis; vel dicitur cuniculus quasi caniculus quia canum indagine capiatur; et hinc cuniculinus -a -um, ut cuniculine pelles. [3] Item a cuniculus dicitur hic cuniculus -li quoddam genus machinarum inventum ad urbes capiendas vel castrum sub terram factum ad instar cunarum, unde et volunt ipsum derivari; unde Hieronymus Super Ysaiam in quinto libro (15, 1, 37) 'insidiis eam civitatem et cuniculis dicunt superatam'; et Ambrosius Super Egisippum (Heges. 5, 20, 1 p. 340, 25-26) 'Iohannes inquit princeps seditionum cuniculum suffodit'. Et nota quod his locis cuniculus potest dici tam via iIla subterranea quarti machina in ea facta: nam huiusmodi fosse subterranee sepe fiunt ad capienda oppida. [4] Item a cunus hic cunnus -ni, quia foratus est et occultus; vel, quod melius est, cunio -nis cunivi cunire, verbum neutrum, idest putrescere vel stercus facere, et hinc hic cunnus; unde cunnulus et cunnellus ambo diminutiva, et cunnosus -a -um et cunnatus -a -um in eodem sensu, scilicet qui habet illud membrum magnum. [5] Item a cunio per compositionem inquino -as, idest maculare; alii dicunt componi ab in et coquina; et componitur coinquino -as, idest commaculare.
Colonna con sottomenu di navigazione
