C 74
[1] CATACRISIS est usurpano alieni nominis cum proprium deest, ut parricidam dicimus qui fratrem occidit; et differt a metafora, quia illa vocabulum habenti largitur, hec, quia non habet proprium, alieno utitur, ut 'faciemque simillima lauro'(Verg. georg. 2, 131) [2] et 'Centaurus, nunc una ambe iunctisque feruntur frontibus' (Verg. Aen. 5, 157-58), cum facies et frons tantum animalium et hominum sint; quod nomen si poeta navi non apposuisset, quod proprium eiusdem partis diceret, non haberet.