A 46
[1] ACUO -is acui acutum verbum activum est tertie coniugationis pro facere acutum. Inde verbalia acutor, acutrix, acutio -onis, actio vel passio acuendi, et acutus -tus -tui, idest acutio, et hoc acumen -nis pro eodem, et acuit penultimam iuxta regulam illam generalem: verbalia que desinunt in -en si veniant a verbis prime et quarte coniugationis producunt penultimam ut 'amamen', 'audimen'; si vero veniant a verbis secunde vel tertie coniugationis corripiunt penultimam ut 'documen', 'legimen'; [2] excipiuntur illa que veniunt a verbis tertie coniugationis que desinunt in -uo divisas, que producunt penultimam ut acumen ab acuo, sicut dixi; a quo acumineus -a -um, idest acutus, et ab acuo acutus -a -um tam participium quam nomen, et comparatur -tior -simus, et inde acute -tius -sime adverbium.