P 162
[1] PROPE, adverbium loci, derivatur a pro, et comparatur propior -ximus, unde propius -xime adverbium; [2] et hec proximitas -tis et proximo -as, propinquare, et componitur approximo -as, et est neutrum cum suis compositis. [3] Item proximus quandoque accipitur pro cognato et propinquo vel secundum sanguinem vel secundum locum, et secundum hoc habet vim positivi et comparatur proximus -or -mus, [4] unde proxime -ius -me adverbium. [5] Item a prope propinquus -a -um, vel secundum sanguinem vel secundum locum, et comparatur -quior -mus; [6] unde propinque -ius -me adverbium et hec propinquitas -tis [7] et propinquaneus -a -um, idest propinquus et coniunctus; [8] et propinquo -as, et componitur appropinquo -as, et est neutrum cum omnibus suis compositis. [9] Item a prope protinus et protinam, idest statim, continuo, cito; [10] protenus aliud est, scilicet adverbium loci, et est compositum a pro vel procul et tenus, et signifìcat longe, ut dicatur protenus quasi procul a tenus, idest procul a prope, unde Virgilius. [11] Item a prope properus -a -um, idest festinus et citus, et componitur perproperus -a -um et preproperus -a -um, idest valde properus. [12] Item a properus propero -as, idest festinare. Sed properat qui unumquodque mature transigit, festinat qui multa simul incipit et non perfìcit. [13] Et componitur appropero -as, idest valde properare, depropero -as, valde vel de uno loco ad alium properare, [14] impropero -as, vituperare, iniurgare, improperium facere. [15] Unde hoc improperium, idest convicium, dedecus, iniuria vel derisio; unde in Psalmo (Vulg. Rom. 15,3) 'improperia improperantium tibi ceciderunt super me'. Et est neutrum cum omnibus suis compositis. [16] Item a prope propius -a -um, idest propinquus, coniunctus, et comparatur per suppletionem: magis propius, -issimus; [17] et propio -as, idest proximare, propinquare, et componitur appropio -as, et est neutrum cum omnibus suis compositis. [18] Item a prope proprius -a -um, meus vel non contra regulam, et dicitur a prope quia quod proprium est iuxta est; et comparatur per suppletionem: proprius, magis proprius, -issimus; [19] unde proprie -sime adverbium et hec proprietas -tis; [20] et componitur improprius -a -um et comparatur similiter per suppletionem; unde hec improprietas. [21] Item a proprius proprio -as, idest proprium facere, et componitur approprio -as, et est activum cum omnibus suis compositis. [22] Item a prope propter adverbium loci, idest iuxta, cominus, prope, et ponitur pro coniunctione causali, ut cum dicitur 'propter te factum est'; [23] unde propterea coniunctio causalis. [24] Item a prope propitius -a -um, bonus et benignus, misericors, prosper, placatus; unde propitior -aris, esse vel fieri propitium; [25] unde propitiatio, placano, misericordia, [26] et hoc propitiatorium, locus, quasi propitiationis oraculum, et propitiatorius -a -um; [27] et componitur repropitior -aris.