L 71
[1] LIGURIO -is -rivi -ritum, idest parumper cibum attingere latenter et cito devorare et transglutire, et est glutonum et ponitur simpliciter quandoque pro devorare vel Ungere; Oratius in Sermonibus 'tractavit manibus dum furta ligurit'; [2] et componitur abligurio -is idest absumere, devastare, unde Terentius in Eunucho (235) 'patria qui abligurierat bona', et inde hec abligurigo -nis, idest prodigalitas, devastatio; [3] deligurio -is, idest valde vel deorsum ligurire, perligurio -is, idest perfecte ligurire, preligurio -is, idest ante ligurire. Ligurio et eius composita neutra sunt et producunt hanc sillabarli -gu-.
Colonna con sottomenu di navigazione
