H 16
[1] HER grece, latine dicitur terra, inde hic herus -i, dominus terre, vel ab hereo, quia alii ei innituntur; unde hec hera, idest domina, et hec heritudo -nis, idest dominatio, et hic et hec herilis -le, unde heriliter adverbium et hec herilitas -tis. [2] Item ab herus hic et hec heres -dis, proprie fìlius heri, qui ei succedere debet in hereditatem, licet et heredes dicantur etiam alii qui in hereditatem succedunt. [3] Vel heres dicitur a rebus additis, sive ab ere, quia qui possidet agrum et censum solvit; vel heres ab hereo, quia proxime adhereat, et hinc hoc heredium, idest predium, hereditas, et hec hereditas -tis, unde hec hereditacula -le, et hic et hec hereditalis -le et hereditarius -a -um in eodem sensu, scilicet ad hereditatem pertinens vel qui hereditatem accipit vel accipere debet, [4] et hic hereditatus -tus -tui, idest hereditas. [5] Item ab heres vel heredium heredo -as, heredem facere vel hereditatem dare, et hinc heredito -as frequentativum; vel potest derivari ab hereditas -tis, [6] et utrumque componitur coheredo -as et coheredito -as, et exheredo -as et exheredito -as, idest extra hereditatem ponete, hereditatem auferre; et sunt activa cum omnibus suis compositis. [7] Item ab hereditate et scindo vel cedo componitur hercisco -scis -scivi herciscere herciscitum, idest dividere, et proprie hereditatem inter heredes, unde hic et hec et hoc herciscens, idest dividens et herciscendus -a -um, idest dividendus, [8] et, secundum antiquos, mutata e in u, dicitur herciscundus -a -um, et hinc hec herciscunda -de et hoc herciscunde indeclinabile invenitur in legibus, idest divisio hereditatis inter heredes. [9] Item heredium vel hereditas componitur hic et hec heredicapa -e, ille qui hereditatem capit alterius, et hic et hec heredipeta -te, qui alterius hereditatem captat et petit, et hic et hec herediscinda -e, qui hereditatem alte-rius scindit et aufert. [10] Heres componitur coheres, simul cum alio heres, ut 'nos sumus heredes Dei, scilicet coheredes Christi'. [11] Item ab her vel herus hic heros -ois, idest barro, vir fortis, sapiens et potens, quasi vir herus vel quasi dominus terre; vel heros quasi ethereus, quia fortitudine et sapientia celo dignus est. [12] Proprie quidem heroes dicuntur qui olim post mortem credebantur deifìcari ob sua merita, ut Hercules, Eneas et consimiles. Et est hoc nomen tractum a Iunone: grece enim Iuno dieta est Hera, unde quidam eius filius Heros dictus est. Sed hec fabula mistice hoc signifìcat, quod aer Iunoni deputatur, ubi voluit heroas habitare, quo nomine appellant alicuius meriti animas defunctorum, quasi viros ethereos vel aereos et celo dignos propter sapientiam et fortitudinem. [13] Ab her ergo vel herus vel Hera derivatur heros; et quod dicitur heros quasi aerius vel etherius ethymologia est. Inde hec herois -dis, idest baronissa, scilicet uxor herois, et hinc intitulatus est liberi Epistularum Ovidii incipit liber heroidum', quia fere omnes epistule in eo contente sunt misse ab heroidibus ad viros, et, si aliqua est ibi missa a viro ad mulierem, non fuit de proposito auctoris. [14] Item ab heros heroycus -a -um, sicut dicitur 'heroyeum Carmen' et 'heroyca gesta', que sunt de magnis viris. [15] Et heroyeus invenitur pro daetilicus, quia gesta heroum dactilico metro solent describi, unde Priscianus 'est enim dimetrum iambicum coniunctum pentimemeri heroyce', idest dactilice; [16] et heronicus -a -um, idest heroycus vel antiquus.