A 124
[1] ALEA -e, ludus quidam vel instrumentum quibus luditur, ab Alea, quodam milite, qui in troiano bello illum ludum invenit. Inde hec aleola -e diminutivum, et hoc aleatorium -rii, locus in quo luditur cum aleis, et aleatorius -a -um quod pertinet ad aleas, vel qui cum eis ludit; [2] et hoc alearium, idest locus ubi alee reponuntur vel ubi luditur, et hic aleo -nis, idest ille qui assidue cum aleis ludit, unde Nevius 'pessimorum pessime, audax, ganeo lustro aleo', et hic aleator -ris, qui perfectus est in ludo alearum.
Colonna con sottomenu di navigazione
