[Epilogue]
Dilectus domini David benedictus in aevum,
Suscipe nunc famuli munera parva tui.
Ille ego Naso tuus tibi carmina mitto pusillus,
Quem sua paupertas vix sinet arcta loqui.
Haec tu si capias animo vultuque sereno,
Ordine cuncta volo gesta referre tua.
Nec te forte piget nostrum percurrere carmen,
Iam precor, ad finem rex pius usque legas.
Et tua, si quod erit vitium, clementia, factum,
Corrigat augusto hoc opus ore meum.
Colonna con sottomenu di navigazione
