Prologus
Caesareis, Karolus sapiens, hec auribus hauri
Carmina, que nulla sunt peritura die,
Dum rapidis sol currit equis, vibramine terras
Inlustrat, gelidis dum mare fervet aquis,
Istis in geminis legitur tua fama libellis
Carmine velato cum seniore viro.
Nempe duos narrat pastores ille secundus:
Egregium recolit nomen uterque tuum.
Arguet archanis aliquis mea carmina dictis,
Forsan et obiciet crimina lingua nocens,
Livor edax tacito sic secum murmure dicat:
Cur haec presumpsit arte referre rudis?
Aut lacerare velit nostros molimine versus,
Furtivosve ferat me posuisse pedes,
Is modo, quisquis erit, veniet te iudice tantum,
Me quoque sollicito arguet ore suo.
Colonna con sottomenu di navigazione
