A 155
[1] AMBULO -as, verbum neutrum, et potest esse derivatum ab ambo -nis, quod est gradus, unde verbalia, et hoc ambulacrum -cri, idest locus ad spatiandum, spatiosus, quod etiam pro porticu reperitur, et hoc ambulatorium -rii pro loco apto ad ambulandum, et hic imbulus -li, idest porticus lata et spatiosa, et dicitur imbulus quasi inambulus, idest locus ad ambulandum spatiosus, et ambulus -a -um, quod et substantive poni potest pro cursore, qui causa festinationis legatur; [2] ambulo componitur deambulo -as, idest de loco ad locum spatiando ambulare, unde verbalia, et hoc deambulatorium -rii, quod proprie dicitur labium, quod stat iuxta domos ad spatiandum, et obambulo -las, idest circum ambulare vel melius est pro spatiari, unde Ovidius Metamorphoseos, in secundo (851) 'in teneris formosus obambulat herbis; [3] et preambulo -las unde verbalia, et preambulus -a -um, idest ante ambulans, quod et substantive potest poni, unde Martianus Capella 'Phylologia Musis ambita et matte preambula corrogator'; componitur quoque perambulo -las, et coambulo -las et hinc verbalia, et redambulo -las idest redire, remeare, unde Plautus in Captivis (900) 'bene ambula et redambula'. [4] Item componitur funambulus -li, scilicet ille qui discurrit per funem.
Colonna con sottomenu di navigazione
